En weg kap...

Nou denkt iedereen die deze kop leest natuurlijk dat mijn kap eraf is. Maar dat is niet zo. Hij is alleen wel vorige week bij een harde windvlaag omhoog gekomen door die wind... En dat was net zo schrikken als de meeste van jullie net hadden ;-)

Ik reed nietsvermoedend van de stad naar huis via het Twistvlietpad, toen ik na de eerste rij huizen ineens de kap omhoog voelde komen... Ik kon nog net op tijd de kap tegenhouden anders was hij waarschijnlijk wel weggevlogen, of in elk geval vervormd.

Toen we vorige week zondag naar Vollenhove fietsten, viel me ineens op dat de kap niet recht zat. Wilfred heeft hem toen in Zwartsluis op de parkeerplaats weer rechtgezet en daarna was er niks mis meer mee.

Afgelopen week was het best mooi weer, zeker voor de tijd van het jaar: het is officieel winter volgens de weerkundigen, maar het voelt nog als herfst en het ziet er buiten uit als lente... vreemde gewaarwording was dat het op de 25e november vorig jaar sneeuwstorm was en nu dus het andere uiterste zo'n beetje!
Toen ik in de fiets naar mijn werk stapte, verbaasde het me dus ook eigenlijk niet dat ik het veel te warm had met mijn fleecejas aan. Ik heb hem dus ook de rest van de week niet in de fiets op de terugweg dan aan gedaan. Heen wel, want dat is me toch op het eerste stuk te koud.
Ik draag dus dan nog wel een lange brede sjaal van dun katoen, afgelopen zomer op de markt gekocht. Het is vrij lastig om aan een goede sjaal te komen. De meeste sjaals zijn niet van katoen, maar van synthetisch materiaal. Niet fijn als je gauw statisch wordt, zoals ik. Ook neemt dat voor geen meter vocht op en ook dat is bij mij wel handig (zweetbeest).

Ik merk wel dat het nu kouder wordt aan dat ik niet vooruit te branden ben 's morgens. 's Middags valt het gelukkig weer mee.